Redes sociales: Suso de Toro, activo y crítico

Un acento gallego para el procés de Cataluña

Desde el traumático choque de trenes hasta el fomento del respeto plurinacional, nombres propios de la sociedad de Galicia ofrecen su visión acerca de un conflicto en escalada de tensión

El procés catalán es un debate político que se vive también a pie de calle. Y, en Galicia, al ser una nación histórica, la discusión posee aún mayor relevancia. Consultamos a varias voces representativas de la sociedad gallega para que ofrezcan una mirada caleidoscópica de la situación.

Justo Beramendi, historiador: "Artur Mas abriu a caixa de Pandora e entrouse nunha dinámica de ver quen era o máis macho. Acabará mal"

Una situación sin precedentes, explica Justo Beramendi


"É unha situación que non se deu nunca. Nin sequera Lluís Companys, en 1934, fixo unha proclama de independencia, senón que proclamou a república catalá dentro da república federal española. E por iso metérono na cadea. A orixe do asunto é moi complicado. O nacionalismo catalán é moi vello e hai unha multitude de dimensións que o Goberno central non tivo a habilidade de abordar ben no seu momento, mentres que, doutra banda, unha parte do nacionalismo catalán moderada foi lanzada por motivos electorais por Artur Mas, que abriu a caixa de Pandora e entrouse nunha dinámica de ver quen era o máis macho. Acabará mal. O Estado terá que impedir o referendo e a cousa seguirá, non se sabe como e ata cando. Pero o referendo non se celebrará e, se se fai, será daquela maneira... Esta escalada podería ser evitable se hai anos as actitudes de ambas as partes fosen diferentes. Agora ningunha delas pode retroceder e hai un choque que non se vai resolver coa independencia, pero que vai seguir crispando a sociedade".

Miguel Anxo Bastos, politólogo: "No me parece mal que un país pida la independencia, pero el proceso lo llevan muy mal, saltándose las normas"

El proceso está condenado, afirma Miguel Anxo Bastos


"El procés está condenado en el sentido de que un Estado no se independiza así como así. No me parece mal que un país pida la independencia, pero el proceso lo están llevando muy mal: se están saltando todas las normas jurídicas, no respetan la unidad del pueblo... Además, las independencias se producen en un ambiente negociado y siempre con el reconocimiento de algún otro país. Si no, por ejemplo, ¿con qué pasaporte viajas? ¿Quién financia la deuda del Estado? Ojalá acabara en el ridículo, que es lo peor que le puede pasar. Imagínese que vota apenas el 40%. ¿Se puede declarar así la independencia? No. Yo haría como Rajoy, ir tirando hasta que vean que no pueden hacer nada".

Ghaleb Jaber Ibrahim, empresario: "Es el resultado de la conveniencia política de un sector que busca una amnistía con el objetivo de tapar sus corruptelas"

Ghaleb Jaber Ibrahim no ve motivos para la independencia


"Como ciudadano gallego y observador internacional, creo que el procés no representa a la sociedad catalana, porque es el resultado de la conveniencia política de un sector de la aristocracia catalana que busca una ley de amnistía para tapar sus corruptelas, por un lado, y por el otro de unos partidos de izquierdas que ven una oportunidad de ganar unas elecciones. Los procesos de independencia tienen una clarísima manera de hacerse: primero ha de haber una situación que la justifique, y Cataluña es un país privilegiado desde un punto de vista económico y de infraestructuras dentro de España y de Europa, con una lengua propia y una libertad política que ejerce. 

No hay motivos ni demanda social suficiente para ella; la independencia la tienen que pedir pueblos oprimidos políticamente, como el caso que me afecta: Palestina. Y, en su visita a Israel, Artur Mas lo primero por lo que se interesó fue por los acuerdos de colaboración en materia represiva para la preparación de los Mossos al estilo de la Mossad. El procés de alguna manera tiene asesoramiento israelí desde el principio, con el proceso de los sionistas para separarse de la colonia británica de Palestina como escuela. El tema se ha agravado porque nos hemos dejado ir políticamente. Desde mi formación médica, creo que cuando hay un problema serio hay que sentarse a abordarlo y crear un acuerdo con toda la clase política española. Además, los políticos solo hablan y se amenazan entre ellos. Y yo digo convencido que no existe el conflicto catalán porque no existe el conflicto entre la sociedad catalana y española, aunque lo digan 50.000 veces".

Antón Arias, presidente de la CEG: "Cataluña representa el 20% del PIB. Y si llegamos al caso extremo, a las empresas les va a afectar de forma brusca"

Antón Arias destaca el temor hacia las posibles secuelas


"En el sector empresarial, la situación se vive con mucha incertidumbre y con temor hacia las consecuencias. Es un problema político al que se tenía que haber buscado una solución política. Ahora tendrá que hacerse por la vía judicial, lo que nos lleva al choque de trenes y a la no solución del problema. Llevamos años dejándolo enquistar, pero a partir de aquí esperemos que haya movimientos de diálogo y de intento de acuerdo para que esto tenga un desenlace de otro tipo y que se puedan normalizar las relaciones. No hay que olvidar que Cataluña representa el veinte por ciento del PIB de España, y si llegamos al caso extremo, a las empresas les va a afectar de forma brusca en España, en Galicia y también en Cataluña, porque las repercusiones funcionan en los dos sentidos. Con una solución pactada, probablemente las consecuencias sean mínimas. De lo contrario, ya solo la inestabilidad y la inseguridad generarían daños en la actividad económica".

Santiago Lago, Foro Económico de Galicia: "Cunha cota vasca nas mesmas condicións o problema estaría case resolto. Pero, que diría o resto de autonomías?"

Santiago Lago reflexiona sobre una difícil solución económica


"Con perspectiva, paréceme que a situación vén dun escenario un pouco disparatado, como o xogo da galiña: un coche enfronte do outro e perde o primeiro que se aparte. Está tensionando a convivencia nun país con outras urxencias: as pensións, as condicións laborais da xente nova, a economía mergullada, a fraude fiscal... A independencia non é unha solución viable e o referendo non se vai producir. Imos ter que buscar solucións que van ser pouca cousa para os independentistas nas posibles reformas estatutarias e que, ademais, non deben supoñer un agravio comparativo para outras sensibilidades autonómicas. A economía é unha parte significativa do problema. Sempre estivo aí, pero a recesión e os recortes facilitaron que estes argumentos pesasen moito máis. Que xente que politicamente non se movía no independentismo, de súpeto vise niso a maneira de evitar as penurias da crise. Pero son argumentos parciais, porque habería beneficios fiscais, pero tamén uns custos no comercio, o tráfico de persoas... como no Brexit. Estou convencido de que se a Cataluña se lle ofrece unha cota vasca nas mesmas condicións, o problema estaría practicamente resolto porque baixaría moito o número de independentistas. Pero, que diría o resto de territorios de España?"

Sés, cantante: "Votar non pode ser subversivo. Debería ser anticonstitucional que un referendo se considere anticonstitucional"

Sés demanda respeto para la capacidad de decisión


"O simple feito de que se cuestione a pertinencia dun referendo dá boa conta da ausencia de talante democrático dos gobernantes. Debería ser anticonstitucional que se considerase anticonstitucional un referendo. Votar non pode ser nada subversivo, isto é unha manipulación maquiavélica e un pouco necia. E tentar bloquealo de todas as maneiras posibles é incoherente. O Estado enviou tropas a Bosnia durante a súa independización nas guerras iugoslavas e agora non permite un proceso pacífico, co uso do poder de decisión da xente. É unha postura ditatorial, pero tamén ridícula. Pero o que máis medo me dá é que están a xerar conscientemente unha catalanofobia. O Estado español ten que recoñecerse como un Estado plurinacional, plurilingüístico e pluricultural, con poder de decisión para as súas nacións históricas. Se España se comportase como Suíza, con respecto e naturalidade cara á plurinacionalidade, non pasaría nada disto. O problema é que este odio está instalado na educación. Non por presenza, senón por ausencia. É erróneo que non se poida estudar como segunda lingua eúscaro, galego ou catalán. É un erro que transcende á capacidade de convivir e respectar".

Comentarios