Dous veciños de Lourenzá levan dezaseis anos recompilando xogos tradicionais, convertendo a súa curiosidade inicial nunha paixón, que serve para que os máis novos coñezan e gocen dos xoguetes dos seus ancestros, ao tempo que logran manter vivo, e por escrito, un patrimonio social e emocional.
din que dunha voda sae outra, pero a que saíu do casamento do irmán de Xosé foi unha parella de feito, que fixo, fai e ten moito que facer, en prol da cultura galega e da conservación dos seus costumes. Aquel verán de 1996 prendeu a idea do que xa vai camiño de converterse nunha profesión, senón fóra porque hai que alimentar o bandullo ademais da mente, que sería a de recuperador de xoguetes tradicionais.
